Introduzione
Системне програмування це розділ програмування, який вивчає технології та принципи створення системного програмного забезпечення (СПЗ), яке на відміну від прикладного програмного забезпечення в першу чергу взаємодії не з користувачем комп'ютеру, а з апаратним та програмним забезпеченням. Границя між системним та програмним забезпеченням не завжди є чіткою. Але прийнято вважати, що до СПЗ відноситься, в першу чергу, безпосередньо сама операційна система та її ядро, драйвери пристроїв, різноманітні утиліти (наприклад, обслуговування дисків), компілятори та інтерпретатори тощо, Для системного програмування зазвичай використовують мови програмування низького рівня (асемблери), але створення СПЗ за їх допомогою є вкрай трудомістким і складним процесом. Тому використання мов програмування високого рівня для розробки СПЗ є виправданим з точки зору ефективності. Найбільш популярною мовою системного програмування є С. Із її застосуванням написані всі сучасні операційні системи: UNIX, Linux, Windows тощо. Володіння мовою програмування С є однією з необхідних умов для створення СПЗ.